Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
hündürdən — z. 1. Çox hündürdə; ucadan, yüksəkdən. Təyyarə hündürdən uçurdu. 2. Səsini ucaldaraq; ucadan, bərkdən. Hündürdən gülmək. – Katib qırmızı karandaşı əlinə alaraq, qarşısındakı kağızda yazılan adları bir bir hündürdən oxumağa başladı. Ə. S.. Hamı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bozdamax — I (Füzuli, Gəncə, İmişli, Qax, Qarakilsə, Mingəçevir, Şəmkir) 1. oxşayaoxşaya ağlamaq (Füzuli, İmişli, Qax, Qarakilsə, Mingəçevir). – Kişi gəldi başdadı bozdamağa (İmişli); – No:luf oa, bozdu:r (Füzuli) 2. ucadan oxumaq və ya çalmaq (Gəncə,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cınqımax — (Ucar) ucadan çağırmaq. – Əli, sən bərkdən cınqıyırsan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
karanay — I (Quba) peç borusu II (Ağcabədi) münasib olmayan yerdə ucadan danışan və ya oxuyan adam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cəhrən — ə. yüksək səslə, ucadan, bərkdən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
addımbaşı — z. Hər addımda, hər yerdə, tez tez, arası kəsilmədən. Nəğməyə söz verək, ötək ucadan; Şirin bülbül kimi hər addımbaşı. M. R.. . . Usta ona <Davuda> müstəqil iş tapşırır, addımbaşı yoxlayırdı. M. C.. Divanxana qapısında belə şeylərə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağayana — sif. və zərf 1. Ağa kimi, saymazcasına, amiranə. . . Hacının ağayana səsi daha da ucadan eşidildi: – Hazırla qızı, cümə günü gələcəyəm. M. C.. 2. məc. Ağa kimi, çox yaxşı. Bu məvacibə Xəlil nəinki ağayana dolanırdı, hətta bir iki yüz manatadək də … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ahəng — is. <fars.> 1. Səslər, rənglər və s. arasında uyğunluq, müvafiqət. Ahəngi pozmaq. Səslərin xoş ahəngi. Boyalarda ahəng yoxdur. – Səslərin ahəngi cırcıramanın oxumasına elə bənzəyirdi ki, sanki, doğrudan da, cırcırama o sözləri deyirdi. S. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azan — is. <ər.> Müsəlmanları namaza çağırmaq üçün azançının səhər, günorta və axşamüstü minarədən ucadan oxuduğu təkbir. Şəhəri bir qədər dolaşıb saat 12 də azan səsi eşitdim, bir qoca kişi . . azan oxuyurdu. Ə. H.. Məşədi Əhməd hər səhər tezdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağırmaq — f. 1. Bərk qışqırmaq, çığırmaq. Mən əzilən bir sinfin hayqıran; Haq bağıran sədasından yarandım. M. Müş.. <Səriyyə xala> bağırmaq, ağlamaq istəyir, bacarmırdı. M. İ.. Xaspolad bir də ucadan bağırdı. M. Hüs.. Bar bar bağırmaq – şiddətlə, var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
